Ervaring: Vrijwilligerswerk met kinderen in Zuid-Afrika
Maëlle (17 jaar) en Natasja (19 jaar) deden vrijwilligerswerk bij het "Hope Journey project" in Zuid-Afrika.
Het Hope Journey ziekenhuis is een plek waar zieke kinderen kunnen herstellen. Veel arme families in Zuid-Afrika wonen in zulke slechte omstandigheden, dat het voor hen niet mogelijk is hun revaliderende kinderen te kunnen verzorgen. Daarom worden ze hier opgevangen om aan te sterken en weer fit terug naar school en hun families te kunnen gaan.
Maëlle en Natasja waren zo enthousiast over het project bij terugkomst, dat we graag eens van hen wilden horen hoe ze het vonden, wat ze er moesten doen en wat hun meest bijzondere herinneringen zijn aan hun tijd in het kinderziekenhuis.
Waarom dit project?
Maëlle: “Ik wil volgend jaar geneeskunde studeren en het leek me inspirerend om met jonge kinderen te werken.”
Natasja heeft zelf geen medische ambities, maar ging naar Afrika om een verschil te kunnen maken in het leven van de kinderen in het ziekenhuis en heeft daarom voor dit project gekozen.
Hoe zag je dag eruit?
“’s Ochtends werden we naar het project gebracht vanuit ons volunteerhouse en wanneer we aankwamen zaten de kleuters vaak al in hun klaslokaal. Daar hielpen we ze met tandenpoetsen en speelden we met ze.” vertelt Natasja.
Maëlle legt uit dat het ziekenhuis afhankelijk is van donaties en dat er niet altijd iets is om mee te spelen: “We speelden buiten of gingen binnen knutselen met de kinderen. Ook gaven we ze eten en brachten ze naar bed. Soms moesten we dus improviseren.”
Speciale vriendschap
“Omdat je wekenlang in een groep met een klein aantal peuters werkt, krijg je een heel sterke band met de kinderen.” vertelt Maëlle over haar vriendschap met de kinderen. “Op een dag rende een jongetje naar mij toe gelijk toen ik ’s ochtends binnen kwam, en heeft me de rest van mijn tijd daar niet meer losgelaten.”
Natasja had ook een mooie vriendschap gesloten met een ouder meisje uit de groep: “In de ochtend van de dag dat ze ontslagen was uit het ziekenhuis, had ik tegen haar gezegd dat ze mij nog een grote knuffel moest geven voordat ze naar huis ging omdat ik haar ging missen. Toen haar moeder haar later die middag op kwam halen uit het klaslokaaltje om naar huis te gaan, kwam ze speciaal nog even naar mij toe om mij die knuffel te geven
Hebben jullie tips voor toekomstige vrijwilligers?
Maëlle en Natasja zijn het met elkaar eens. “Als we een tip voor toekomstige vrijwilligers mag geven dan is dat: weet waar je aan begint. Het is niet niks om in je eentje lang van huis te zijn en te reizen, en je gaat heftige dingen meemaken. Het is nu eenmaal niet zoals thuis en je gaat tegen zaken aanlopen die voor ons als westerlingen niet te begrijpen zijn.”
Natasja voegt daar aan toe dat ze je aanraadt ook vast na te denken over wat je met je vrije tijd in Zuid-Afrika wilt doen. “Je kunt met andere vrijwilligers tripjes organiseren, samen is altijd veiliger en gezelliger.
Onvergetelijk!
“Dit is de eerste keer dat ik alleen op reis ben gegaan naar een ver land, en KILROY heeft mij voordat ik ging boeken erg goed geholpen”. zegt Natasja. “Ik wist vooraf niet heel goed wat ik ervan moest verwachten, maar het was nog veel leuker dan ik me kon voorstellen. Ik heb veel andere vrijwilligers ontmoet en veel van Kaapstad en omgeving kunnen zien tijdens mijn tijd daar!”
Maëlle: “Mijn tijd bij het project is absoluut fantastisch geweest. Alles was niet altijd even rooskleurig en dat heeft mijn ogen geopend. Ik heb dan ook geen seconde spijt van mijn beslissing om vrijwilligerswerk in Kaapstad te gaan doen!”
